امام خمینی (ره) در حرکت خود یک شاخص داشت و آن شاخص عبارت بود از کسب رضایت خدا و گام برداشتن در مسیر حق. امام به علت معرفت بالایی که بر اثر مراقبت‌ها و توجه و ممارست به عرفان نظری و عملی پیدا کرده بود، محبت و توجهش به خدا بسیار زیاد بود.
این محبت تا حدی بود که امام در مسیر و در حرکت و اندیشه و مقصدش چیزی جز خدا نمی‌دید. در زمان مبارزه با رژیم پهلوی سه روحانی به زندان رفته بودند که گمان کنم شهید محلاتی یکی از آنان بود.
این‌ها پس از چهار ماه زندان به دیدار امام رفتند. در این دیدار امام به این نکته اشاره کردند که اگر شما به خاطر من به زندان رفته‌اید، که مبارزه را کنار بگذارید، چون من در درگاه الهی چیزی ندارم، اما اگر برای رضای خدا مبارزه کردید، بایستید که تازه اول کار است.
