ناصری یار امام در غربت
محمدرضا ناصری یزدی، در اول دیماه سال ۱۳۲۳ شمسی در خانوادهای چشم به جهان گشود که مادر، دختر آیتالله حاج شیخ غلامرضا فقیه خراسانی از علمای بزرگ و نامدار یزد و پدر، از نوادگان ملاحیدر بود و از همان کودکی با علم و کتاب و اجتهاد مأنوس شد.
هنوز در دوران کودکی به سر میبرد که مادر از دنیا رفت و او به همراه پدر روانه تهران شد و در همانجا تحصیلات خود را تا اوایل دوره متوسطه ادامه داد و تقریبا ۱۵ ساله بود که علاقهاش به فراگیری علوم دینی را بروز داد و در همین مسیر گام نهاد. او در مدرسه آیتالله مجتهدی تهرانی تحصیل علوم دینی را آغاز کرد و در آنجا نزد آیتالله ضیاءآبادی، آیتالله انکجی و آیتالله طبرستانی مقدمات قوامین و لمعه را فرا گرفت.
سال ۱۳۴۳ در حالی که هنوز وارد ۲۰ سالگی نشده بود، رهسپار حوزه علمیه قم شد و سطوح را نزد حضرات آیات محّمد فاضل لنکرانی، حسین نوری همدانی ستوده به پایان برد.
از دوران تحصیل در مدرسه آیتالله مجتهدی تهرانی با امام و اندیشههایش آشنا شد و پس از آنکه وارد حوزه علمیه قم شد، فعالیتهای مبارزاتی خود را با پخش اعلامیه و پیاده کردن نوارهای سخنرانی آغاز کرد و با گروههای انقلابی از جمله جمعیت موتلفه اسلامی به همکاری پرداخت و از همراهان شهید سیدعلی اندرزگو بود و در واقعه ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ نیز به همراه اندرزگو هدف گلوله قرار گرفت اما جان سالم به در برد.
این فعالیتها در سال ۱۳۴۵، زمانی که امام خمینی(ره) به نجف تبعید شد، اوج گرفت و او نیز به قصد حضور در کنار امام به نجف رفت و در مدرسه آیتالله بروجردی اقامت گزید.
او درس خارج فقه و اصول را نزد امام خمینی(ره)، شهید سیّد مصطفی خمینی، سیّد محمّدباقر صدر و میرزاحسن بجنوردی فرا گرفت و به مقام اجتهاد نائل آمد.
ناصری همزمان با تحصیل در تهران، قم، نجف و یزد به تدریس علوم عالیه پرداخت و آثاری را نیز به رشته تحریر درآورد که از آن جمله میتوان به تقریرات درس خارج حضرت امام(ره) و حاج آقا مصطفی و خاطرات حضرت امام(ره) اشاره کرد.
مبارزات او در قم و تهران و نجف ادامه داشت تا اوایل ۱۳۴۹ که به دستور امام خمینی(ره) از نجف به مکه رفت و در حالی که تعدادی زیادی از اعلامیه های امام(ره) را به همراه داشت، دستگیر و به مدت دو سال و چند ماه در زندانهای عربستان زندانی بود.
ناصری که در آن زمان عضو هسته مرکزی روحانیون مبارز خارج از کشور شده بود، در دوران تبعید امام خمینی(ره) در پاریس، به همراه ایشان بود و در ۱۲ بهمن ۱۳۵۷ به همراه امام به ایران بازگشت.
او پس از پیروزی انقلاب اسلامی به خواست آیتالله شهید محمد صدوقی و دستور امام خمینی(ره)، ریاست دادگاه انقلاب استان یزد و نمایندگی امام(ره) در سپاه پاسداران یزد را بر عهده گرفت و نزدیک به ۱۰ سال در این عرصه فعالیت کرد.
او در ۲۲ تیر ۱۳۶۶ به نمایندگی امام(ره) در استان چهارمحال و بختیاری و امامت جمعه شهرکرد منصوب شد و اقدامات ارزندهای در راه نشر معارف اسلامی در این استان انجام داد.
آیت الله ناصری در شهرکرد اقدامات فرهنگی ارزشمندی انجام داد که از جمله آنها میتوان به پایهگذاری حوزههای علمیه و تربیت طلاب و ارتقا فرهنگ دینی همچنین احداث مصلای بزرگ نمازجمعه شهرکرد، دبیرستان معارف، مجتمع فرهنگی و تشکیل جلسات تفسیر قرآن اشاره کرد.
او پس از سالها فعالیت دور از زادگاه خود، در سال ۱۳۹۰ به دستور رهبر معظم انقلاب، حضرت آیتالله خامنهای به عنوان نماینده ولی فقیه در استان و امام جمعه یزد منصوب شد تا پس از شهید محراب آیتالله صدوقی، آیتالله سیدروح الله خاتمی و حجتالاسلام محمدعلی صدوقی، عهدهدار این مسئولیت خطیر شود.
